Dichterbij

Dichter dan dit,

omringd door vergezicht

niet meer kijken wat achter me ligt

toog ik me naar voren

vraag niet meer waarom,

omdat ik de waarheid niet wil horen

Versmoord verstand, loze woorden

nietszeggende leugens, gekleurd door strijd

het niet willen en kunnen opgeven

Er is zoveel en de wil is groot

om er bij te horen

gevoel zegt nee, verstand schreeuwt ja

ik weet wel hoe het hoort,

dat je iemand aan moet kijken als

je praat

ogen mogen niet wijken, ook al wil je het

liefste zwijgen

opgaan in dagdromen mijn idioom van

geluk, weg van de maalstroom van

hoe te handelen

wat er van je wordt verwacht

Ik schik me, telkens weer, ook nu,

slik braaf mijn medicijn, ga op tijd naar bed,

drink zelden wijn of iets waar alcohol

In zit grijp naar niets maar iets is wat me pakt

gooit mij met volle kracht terug op aarde

Ik heb je nodig lief, ik kan het niet alleen