Het maakt dat ik voel dat ik leef voor het goede en een
krachtere ik
Ik zie hoop als de zon opkomt, maar ook in de regen en de
dag na de nacht
Nieuwe kansen, een wandeling in de natuur, het geluid van de
wind en de zee maar ook de stilte doet mee zolang zij niet hinderlijk is maar
je er lekker in kan onderdompelen even geen geluid even niets.
Hoop is ook het vangen van één ogenblik wat me vreugde
brengt waar ik dankbaar voor kan zijn.
Mooie herinneringen maken, het schrijven van een gedicht.
Inspiratie vinden uit een lied waar de liefde wordt bezongen in al haar
facetten.
Het is een gevoel waarvan je wilt dat dit nooit ophoudt. Het
leidt me van het donker naar het licht, de zon op mijn gezicht.
Hoop zou vanzelfsprekend moeten zijn maar is zij dat ook? Hoop
stelt soms te veel vragen en de verwachtingen zijn soms hoog. Het nodigt uit om
stil te staan bij juist de kleine dingen die we niet als vanzelfsprekend voelen
maar er wel degelijk zijn als je durft te kijken voorbij de angst.
© Joyce Schipper
