Dichterbij

 

de zon die speelt

het water kabbelt zacht en snel

zoekt naar stabiel evenwicht

de natuur dichtbij

daar vind ik jou

dichterbij

Lief leven water

                                                                

leven, liefde, water

in golven komt het

in rimpels gaat het

elke druppel

een kans

lief, leven, water

een eeuwige dans

 

Omarming

 

ik leer de stilte dragen

accepteer de leegte die je

achterliet

jij woont nu in het missen

in het diepste deel van mij

 

ik laat je los met vertrouwen

dat jij ergens op me wacht

er is geen einde aan de liefde

geen vaarwel voorbij

ik leef met jou in mij

Jasmijn

       Een geur zo zoet als haar omhelzing

de bloemen wit en licht

alsof zij zachtjes ademhaalt

door de bloemblaadjes heen

 

Geen woord hoeft nog gezegd vandaag

het is natuur die spreekt precies op dit moment

zoals zij ooit in ons leven was

en nog steeds in volle bloei bestaat

 

Ik ben stil vandaag maar niet alleen

de dood nam haar, maar niet haar wie ze was

de jasmijn bloeit altijd op haar sterfdag

 

 

♥︎ Joyce Schipper

 

 

Muziek

Muziek verhaalt gevoel,

streelt pennenstreken tot een ritme

stemt zwijgend de stemmen stil

hoorbaar zacht

Soms hard brult zij de

bassen aan. Zingt over

hoogmoed en verval,

haar mening verborgen

in muzikaal geschal

Doch maakt muziek mij

immer stil, de ziel geraakt,

de juiste toon de juiste maat.

Leven is refrein, muziek

geeft ritme, geeft alles een ritme,

ook mijn zwijgen

Vriendschap

Echte vrienden

lachen mee

de dag door

en vangen

je tranen

wanneer je

breekt

ze zijn een

anker in de tijd

een wonder,

zonnestraal,

een lichtje in je hart

dat je stralend houdt 

Schrijf de Lente

 

teken je toekomst met zachte hand 

droom over het heden 

schrijf over nu 

overdenk je verleden 

ervaar, ook al stelt het je soms teleur 

kleur je dagen groen, geel of paars 

of waar jij je lekker bij voelt 

 

de lente zit in de lucht en dringt 

zich op aan dit schrijven 

ik wil vrolijk ook al voel ik twijfel 

probeer me niet mee te laten stromen 

in het negativisme van het  

hedendaagse nieuws 

wil genieten van de mooie natuur 

 

wil niet zwichten voor de angst 

van een eventueel economisch reces 

maar zien hoe de tuin steeds groener wordt 

de bloemen die weer mooi in bloei staan 

en hoe de dag steeds lichter wordt 

laat de nacht, hoe donker die ook is 

het wordt altijd weer licht 

 

 

© Joyce Schipper 

 

Heerhugowaard woensdag 9 april 2025 

 

 

 

week van de Poëzie 2025

Mijn lichaam

een gevangenis

te zwaar

te zichtbaar

te veel

te dichtbij

ondanks

verlangen

naar onzichtbaarheid

wil ik blijven

mijn lijf lief

Kijk toch eens

 

Het leven lijkt zich soms

te verstoppen in simpelheid

maar kijk toch eens hoe de dag in de

de nacht verglijd

 

Kijk nog eens naar de wonderen

van het bestaan, de aangename mensen

maar houd je ogen niet dicht bij

oorlog en escalatie

 

Dan vraag ik kijk eens door de ogen van een

kind ontdek nieuwe invalshoeken en

de wereld alsof alles nieuw voor je is

 

durf speels te zijn niet ‘te’ lief

een beetje ondeugd siert en houd het leven

sprankelend

 

 

 Joyce Schipper