Ik hou van hoe jij speelt met het licht, de verwondering, je open blik.
Jou gedrentel en soms ook chagrijn maakt dat ik stiekem toch moet
Lachen, je bent soms net als mij denk ik dan.
Maar het liefste ben jij wel als je tevreden ligt te spinnen op schoot of
soms naast me in bed. Vlak voordat de slaap je pakt en je moe maar
tevreden je zachtjes laat strelen over je vale rode vacht.
Een dondersteen en een lieverd, mijn kleine brenger van geluk.
Trouw aan je eigen wijsheid en koppigheid tot ik met de
Snoeptrommel schud en jij weet hoe laat het is vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten