Donderdag 8 oktober is er bij ons in Heerhugowaard een dood kindje gevonden. Onderstaand gedicht is aan het Heerhugowaards Sterrenkindje opgedragen.
Lief Sterrenkindje
Je waande je geborgen in mama’s buik
maakte je klaar om het licht te zien,
het leven, kloppend
hart
tien vingers en even veel teentjes
wat voor leven zou je hebben gehad
Jouw handjes losgelaten veel te vroeg
Ik kan het niet begrijpen
Waarom, waarom
Jou naam gedoopt als Sterrenkindje
daar waar jij nu bent,
een ster aan de hemel
straal maar lieve kleine laat zien
dat jij hier even was
rust nu maar kindje, rust maar zacht